Śpią lądy we mgle gęstej, która świat spowiła,
Pod gęstą mgłą, co niebo zaciągnęła w górze;
Śpią morza, niepojęta magnetyczna siła
Ujęła oceany, ugłaskała burze.
Śpią cicho na bezdrożach statki rozproszone,
W niebiosach przewodnicze śpią nad nimi gwiazdy;
Śpią orły, śpią podchmurną opuściwszy stronę,
Umilknął nad skałami grzmot ich górnej jazdy…
Śpią kwiaty, pośród kwiatów senne drzemią żmije…
I tylko na jeziorach płaczą gdzieś łabędzie…
A tu, przy chatach naszych, pies na księżyc wyje…
I przez sen głupi kur obwieszcza, że…dzień będzie…
Wiersz: Bogusław Adamowicz