Na rzece

Wyślij za pomocą:Wiersz: Bruno Jasieński
białe pomarańczowe żółte
płyty trotuarów w tańcu
prostytutka samochód detektyw
długi kinematograficzny łańcuch
półobłąkane jasnowidzenia
jednochwilowych perspektyw
panie cedzą przez słomki mazagran
zaciągnięte w czarne rękawiczki
i uśmiechają się powłóczyście
przechodzącemu artyście
na czarujące good-bye
kwintet na balkonie zagrał
potpourri z m-me butterfly

Wyślij za pomocą:Wiersz: Bruno Jasieński
Na klawiszach usiadły pokrzywione bemole, 
Przeraźliwie się nudzą i ziewają Uaaaa… 
Rozebrana Gioconda stoi w majtkach na stole 
I napiera się głośno cacao-choix. 
Za oknami prześwieca żółtych alej jesienność, 
Jak wędrowne pochody biczujących się sekt, 
Tylko białe posągi, strojne w swoją kamienność, 
Stoją zawsze „na miejscu”, niewzruszenie correct. 

Wyślij za pomocą:Wiersz: Bruno Jasieński
Zmęczył mnie język jak twardy zlepek.
Jestem jak człowiek, co lampy przerosł.
Na skrzyżowaniu dwóch wrogich epok
stoję, cynicznie gryząc papieros.
Nudzą mnie wiersze najszczersze, bo
poznałem wszystkich mów Niagary.
Z jednych słów umiem tak jak Rimbaud
stawiać katedry i lupanary.
Znam słowa śmigłe jak uda sarn.
u Znam słowa równe biblijnym psalmom,
Nad łóżkiem moim śpiewał Verhaeren
i długie fugi zawodził Balmont.

Wyślij za pomocą:Wiersz: Bruno Jasieński
Okrągli gentlemani w zielonych szpaklakach 
Na okarynach grają lisztowskie „Funerailles” 
Na brudnym płocie wisi mój jasnożółty plakat 
w kawiarni na werandzie kakao pije maj 
Ulicą idą wolno dwa długie sznury pensji 
Na płytach trotuaru jak brylant skrzy się dżet 
 spojrzenia powłóczyste przez przymrożone rzęsy 
soczyste są jak likier i pachną Coeur de Jeanette. 
Jarosławowi Iwaszkiewiczowi 

Wyślij za pomocą:Wiersz: Bruno Jasieński
Jest chłodny dzień pąsowy i olive. 
Po rżyskach węszy wiatr i ryży seter. 
Aleją brzóz przez klonów leitmotiv 
Przechodzisz ty, ubrana w bury sweter. 
Od ściernisk ciągnie ostry, chłodny wiatr. 
Jest jesień, szara, smutna polska jesień… 
Po drogach liście tańczą pas-de-quatre 
I po kałużach zimny ciąg ich niesie. 
Dziś upadł deszcz i drobny był, jak mgła. 
W zagonach błyszczy woda mętno-szklista. 
Wyskoczył zając z mchów i siadł w pół pas. 
Słońcempijany mały futurysta. 

Wyślij za pomocą:Wiersz: Bruno Jasieński
Piegowata służąca w białej bluzce w groszki 
Ktoś wysmukły, z rajerem 
– Przyjedziesz?… „- Nie mogę…” 
Hooop!! 
Samochody. Platformy. Dorożki. 
Kinematograf szprych 
Z kół łomotem gruchotał po wyschłym asfalcie. 
– Poczekaj…”-Nie, nie, nie proś, bo mogłabym ulec…” 
Dzyn! Dzyn!! 
Tramwaj czerwony wytoczył sie z alej. 
Jeden. Dwa.