Wyślij za pomocą:

Wiersz: Felicjan Faleński

Hej dziesięciu! czas do dzieła,
Ciemna zgliszcz drużyno!
Jeszcze Polska nie zginęła,
Gdy za Polskę giną!
Niechaj dziewczę się nie lęka
Zasmolonej twarzy –
Czarna twarz, lecz serce, ręka
Czyste u węglarzy.

Węglem zgliszcz z rodzinnej wioski,
Na więzienia ścianie,
Baltazara groźne głoski
Smutny pisz, młodzianie –
Przyjdzie wiatr, co czarne słowa
W ćmiący blask rozżarzy –
Wtedy będzie w bój gotowa
Ciemna czerń węglarzy.

Co tak zewsząd przez kurzawę
Krwią ku niebu błyska?
To są naszych siół i krwawe
Grodów zgorzeliska.
A wśród zgliszcz i zamieszania
Co tam z cicha gwarzy?
To się sobie chyłkiem słania
Ciemny rój węglarzy.

Tam, u kraty, nagie mury
Pismoż zdobi czyje?
To testament więźnia, który
Gdzieś w kopalniach gnije.
Tę ostatnią wolę świętą
Spełnić któż się waży?
Cicho! – właśnie w pomoc wzięto
Ciemną czerń węglarzy.

Ręka w rękę! ciemne kruki!
Czerni pracowita!
Tylko milczkiem – chyłkiem – póki
Krwawy dzień nie świta!
Dziś z nas każdy skryty, niemy –
Ale Bóg nam zdarzy,
Że wnet w pełną pierś hukniemy
Grzmiący hymn węglarzy!

Podobne posty

Dziwożony

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Felicjan Faleński
Przez bór śpieszy jeździec, przez puszczę szumiącą,
Wskroś liści strugami blask strzela z ukosa.
Mgły kłębią się z bagnisk, z łąk srebrzy się rosa.
Ni rosa to srebrna, ni mgły się to mącą.
To wiewnych dziew grono, w wieczornej krąg zorzy,
Dłoń w dłoni, na smugach zawodzi pląs hoży,
W ich rąbkach z mgły białej w łzy rosa się mieni,
Ich ciała przezrocze z miesięcznych promieni.

Topielica

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Felicjan Faleński
Nad rzeczką bystrą stoi dziewczyna,
W przeświatlą kosę wianuszek wpina,
Aż się jej skała ujmie spod stopy
I wpada biedna w szklanne zatopy.
Szukał jej chłopiec, konał z boleści,
Lecz próżno szukać – znikła bez wieści.
Płakał rok cały, pobladł na twarzy,
Wreszcie zapomniał, co się i zdarzy.
Na płocie sroczka skrzeczy jedyna,
Przez most weselna ciągnie drużyna.
Po przedzie swaty z drużbów gromadą,
Skrzypiąc w skrzypiec, pieją i jadą.

3

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Felicjan Faleński
W pochodzie wpośród życia grudy,
Żeś, w kąt stawiając kij tułaczy,
Drugim ustąpił – cóż to znaczy!
Kto inny w dłoń swą wziął twe trudy
I będzie znów, jak było wprzódy –
Może nie lepiej, lecz inaczej.

Endymion

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Felicjan Faleński
Gdzieś, gdzieś w lasów głębi, wśród ciszy nad cisze
Na oczach młodziana
Tkwi noc nieprzespana –
Szum dębów stuletnich sen jego kołysze.
Co noc – przez splecione konary, przez liście,
Niby wód strumienie
W harmoniczne drżenie
Zdrój świateł szumiących płynie promieniście.
Wśród świetlnej powodzi – by senna z mgły tkanka
Bladego oblicza
Bogini dziewicza
Z krainy gwiazd spływa nawiedzić kochanka.