Wyślij za pomocą:

Wiersz: Franciszek Karpiński

WSzechmocny Panie! wiekuiſty Boże!
Ktòż ſię twym ſprawom wydziwować może?
Kto Rozumowi, ktòrym niezmierzona,
Ziemia ſtworzona?

Gdzie kolwiek ſłońce rzuca ognie ſwoie,
Po całym Swiecie, ſłynie Imie twoie;

A ſławy, Niebo ogarnąć niemoże,
Potężny Boże!

Niech zli iako chcą Ciebie ważą ſobie,
Z ust niemowlęcych wyidzie chwała Tobie,
Ku więkſzey hańbie, i ku pognębieniu,
Złemu plemieniu.

Twóy czyn ieſt Niebo! Twoich rąk robotą,
Gwiazdy te wgòrze iaśnieią nad złoto!
Ty coraz nowym światłem zdobiſz wdzięczne,
Koło Mieſięczne.

A Człowiek còż ieſt? że Ty nieſtworzony,
Wſzyſtkiego twòrca i Pan nieſkończony,
Raczyſz nań wſpomnieć! Z kąd to Syn Człowieczy,
Godzien twy pieczy.

Takeś go uczcił, i w dary pomnożył,
Ześ go z Anioły ledwie nie położył!
Poſtawiłeś go Panem nad wſzyſtkiemi
Czyny twoiemi.

Dałeś w moc iego wſzyſtko bydło polne,
Dałeś i leśne zwierzęta ſwywolne,
On na powietrzu ptactwem, pod wodami
Władnie Rybami!

Wſzechmocny Panie! wiekuiſty Boże!
Ktoż ſię twym ſprawom wydziwować może!
Kto rozumowi, ktòrym niezmierzona
Ziemia ſtworzona?

Podobne posty

Do Boga

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Franciszek Karpiński
Gdym był tak światem, jak insi struci, 
Strzegłem Pańskiego ruszenia.
Rychło w tę stronę Pań oczy zwróci, 
Gdziem stał, czekając wejźrzenia.
Boże! Twe oczy ku mnie zwrócone 
I ręka, co mię uściśnie;
A ja tymczasem patrzę na stronę, 
Bym Cię nie widział umyślnie.
Wtenczas, kiedy mię karmisz i poisz, 
I nauczasz mię Twej wiary,
Chociaż Cię czuję, że przy mnie stoisz, 
Biorąc dar – ganię Twe dary.
Góry i drzewo, wierzchołki swemi, 
Ku pięknym niebom się wspina!
Człek jak kret ślepy nurza się w ziemi 
I słońce Twoje przeklina!…

Przeciwko deistom

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Franciszek Karpiński
Niech się, jako chce, swym pozorem zdobi
Czarne deistwo, wszędzie go poznają;
A Bóg jak żyje i żyjąc coś robi,
Tak końca Jego działania nie mają.
Na górach siano i zwierzętom zioła
On wyprowadza, On rzeczami rządzi.
Bez Niego nawet ruszyć się nie zdoła
I wśród pewności sam człowiek pobłądzi.
Nie mógł zostawić naturze tej siły,
Żeby już wsparcia żadnego nie chciała,
Boby rzec można, że te czasy były,
W których o pomoc najwyższą nie dbała.

Przypomnienie dawnej miłości

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Potok płynie doliną,
Nad potokiem jawory,
Tam ja z tobą, Justyno,
Słodkie pędził wieczory.

Noc się krótka zdawała,
Żegnamy się z świtaniem,
Miłość sen nam zabrała,
Miłość żyje niespaniem.

Nikt nie widział, nie szydził,
Niebo świadek jedyny!
Jam się nieba nie wstydził,
Miłość była bez winy.

Raz się chmura zebrała,
Piorun skruszył dębinę;
Tyś mię drżąca ściskała
Mówiąc: „Sama nie zginę.”

Pieśń wieczorna

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Franciszek Karpiński
Wſzyſtkie naſze dzienne ſprawy,
Przyim litośnie Boże prawy,
A gdy będziem zasypiali,
Niech cię nawet sen nasz chwali,
Twoie oczy obrócone,
Dzień y noc patrzą wtę ſtronę,
Gdzie niedołężność człowieka
Twoiego ratunku czeka!
Odwracay nocne przygody,
Od wszelakiey broń nas ſzkody,
Miey nas wiecznie w twoiey pieczy,
Stróżu y Sędzio Człowieczy.

Do Antoniego Korniłowicza misjonarza

Wyślij za pomocą:

Wyślij za pomocą:Wiersz: Franciszek Karpiński
Ledwoś mieszkańcem został w naszej stronie,
A już me serce pozyskałeś sobie,
Bądź pewien o tym, iż w miłych mych gronie,
Liczyć cię będę, póki legnę w grobie.
Wszystko, co tylko przyjaźń zawięzuje,
Wszystko w osobie twojej się zawiera,
Cnota, nauka, w czym ja słodycz czuję,
Oto jest właśnie, co mci przyjaźń wspiera.
Jesteś lat młodych, to z większą twą chwałą,
Że nam się, starym, przypodobać umiesz.
Każdy osądzi, iż to sztuką całą
Zawsze tak czynić, jak czynić rozumiesz.