Wyślij za pomocą:

Siedzę już sama w tym zamku z piasku.
Tron się już rozsypuje…
Me serce z lodu topnieje jak śnieg w wiosennej porze.
Poddani z plasteliny nie służą już z oddaniem.
Papierowy książę z bajki już odszedł w niepamięć.
Miasto w piaskownicy się zlewa.
Pada deszcz i zabija wszystko.
Ja zasnę jak śnieżka w bólu i męce.
Oby skończył się czas w mej wiecznej udręce.

Wierszyki cierpienie

Podobne posty