Myślałem, że kocham to z byt wielkie słowo,
bym je kiedyś wypowiedział.
Bo kochać…
To życie komuś podarować…
Serce i duszę
Unosić kogoś na skrzydłach własnej wiary.
Kładąc świat u czyichś stóp..
Myślałem…
Lecz pojawiłaś się Ty.
Krusząc na mojej duszy lód.
Gdy w oczy Ci patrzyłem,
Całe ciało moje drżało.
A moje usta wyszeptały kocham Cię.
Lecz nadziei już nie było.
Bo za późno na wyznania.
Gdy Ty…
w objęciach innego stałaś.
Dla niego aniołem będziesz,
I to on tulić będzie Cię do snu…
Jedynie wiersz zatrzymaj w pamięci…
Być może jeszcze kiedyś się spotkamy,
gdy me serce znów zacznie bić,
a ja nauczę się bez Ciebie żyć.
Dla Sefiki…
Wierszyki złamane serce