Dziecko! Gdybym był królem, twoje by się stało
Królestwo, berło, lud mój, korny nieskończenie,
Dałbym okręty, którym wszystkich mórz za mało,
Koronę i porfirów kunsztowność wspaniałą
— Za jedno twoje spojrzenie!
Gdybym był bogiem, dałbym powietrze wraz z ziemią,
Zło i dobro, gdy na nie władzą moją runę,
Chaos i wspaniałości, co w chaosie drzemią,
Wieczność i nieskończoność — to wszystko zamienię
Na jeden twój pocałunek!
Wiersz: Victor Hugo
Przełożyła: Jadwiga Dackiewicz
Wiersze miłosne, Wiersze